Yapılan araştırmalara göre insan beyni en erken 3 yaşından sonraki olayları hatırlayabiliyor. Bu yaştan önceki anıları hatırlamak ne yazık ki mümkün değil. Bunun sebebi de otobiyografik olayları depolayan epizodik hafızanın 3-4 yaştan önce oluşmamasıdır.
Çocuğumuzun, ilk adımlarını, ilk doğum gününü hatırlaması ne kadar güzel olurdu değil mi? Peki biz bu anıları unutulmaz kılmak adına neler yapabiliriz?
• Fotoğraf ve videolar 📷
Bebeğinizin ilk yıllarında mümkün olduğunca her anını fotoğraflayın. Videolar ise yıllar sonrası için paha biçilemez birer hazine olacaktır. İlk anne-baba deyişi, ilk adımları, okula başladığı ilk günü kayıt altına alın ve harika bir anı koleksiyonu oluşturun. Birlikte sarılırken çekilmiş bir fotoğraf baktıkça kalbinizi ısıtacaktır. 🥰
• Eşyaları saklayın 🧸
Ultrason fotoğrafını, ilk oyuncağını, çizdiği ilk resmi, bir kıyafetini, kesilen bir tutam bebeklik saçını saklamanız bebeğinizin de geçmişle güzel bir bağ kurmasını sağlayacaktır. Büyüdükçe bu listeye, yazmayı öğrendiği ilk defter, okul karneleri, kendi kazandığı ilk para ve ilk gençlik yıllarında en sevdiği şarkılardan oluşan bir listeyi ekleyebiliriz. Eski şarkıların verdiği mutluluğu anlatmama gerek yok sanırım. 😊
• Yazın 📝
Yıllar sonrası için ona mektuplar yazın. Anne karnında iken, doğduğunda, ilk yaşında, okula başladığında yazılacak bu mektuplar, ömür boyu saklanacak ve hep mutluluk ile okunacaktır. On sekizinci yaşına ve düğün gününe özel yazılmış bir mektup ne harika olurdu değil mi? 💯
• Konuşun 💭
Bir çocuğun kalbinde ve anılarında yer edinmek için onu dinlemekten daha iyi ne olabilir? Nasıl hissettiğinizi, gün içinde neler yaşadığınızı karşılıklı paylaşın. Mesela her gece uyumadan önce o gün onu en çok mutlu eden şeyin ne olduğunu sorun. Böylece her zaman hayatın içindeki güzelliklere odaklanacak ve her cümlenizi sevgiyle hatırlayacaktır. 💛